Alsof dat nog niet genoeg is, helpt hij bij het Rat Rock-festival, is hij de muzikale ondersteuning bij de Back in Black-retro avonden en zet zijn schouders nog onder tal van andere stads-evenementen.
Je merkt het, Wim zit niet graag stil. Maar gelukkig kon Jeuk hem toch even strikken voor een interview.
Wim groeide op in het kleine maar drukke Vichte. Hij liep eerst college in Waregem, maar op 16 jarige leeftijd kwamen de eerste artistieke kriebels en koos hij voor Beeldende Kunsten hier in het VTI te Kortrijk. Eenmaal 18 jaar trok hij verder naar Gent. St Lucas en KASK waren de volgende haltes.
Na de studies was Gent, zoals velen, zijn tijdelijke thuisstad geworden. Hij bleef er ook een 15tal jaar wonen.
The Talk of the Town
“Tijdens mijn jeugd, had ik niet echt een grote band met Kortrijk. Ik was toen vrij gesloten en voelde me niet echt op mijn plaats. Daar kwam heel wat verandering in toen ik in Gent ging studeren. Daar ging de wereld pas echt voor mij open en was er plots ruimte voor ‘ongedwongen creativiteit!’
Ik ontdekte er mijn passie voor muziek en begon op verschillende plaatsen als DJ te draaien. Wat direct nieuwe vrienden en interessante contacten als gevolg gaf.
Ik woonde er ook in verschillende volkbuurten, hierdoor kreeg ik al rap toegang tot allerlei muziekstijlen. Door deze multiculturele vibe was ik genoodzaakt om een open denken aan te nemen. Dat heeft me later alleen maar voordelen opgeleverd. Ik leerde er sociaal zijn en lef hebben om bij te leren op alle vlakken. Het was simpel; kwam je niet uit je kot, dan beperkte je onmiddellijk jezelf en je mogelijkheden. Het was ook de tijd dat “the talk on the street” heel erg belangrijk was. Op straat en bij de buren leerde ik nieuwe leuke plaatjes kennen. De hoogdagen voor het SOCIALE aspect in de muziek.
Bediening op het net.
Jeuk: Iets wat natuurlijk sterk geminderd is tijden van myspace, youtube, vimeo...
“Inderdaad. Ik leerde sociaal zijn omdat ik wou bijleren op het vlak van muziek. Nu liggen de kaarten natuurlijk helemaal anders door de opkomst van het internet. Ik zie de jeugd vaak als een bedieningsgeneratie. Ze zitten veel te vaak stil achter hun pc om op het net te surfen. Het gaat ook allemaal heel erg vlug en gemakkelijk. Te pas en te onpas krijgen ze nieuwe vriendschappen voorgeschoteld en de nieuwe muziekgenres en -groepen zitten te schreeuwen om een muisklik. Niet dat ik de internetgeneratie volledig wil afbreken want voor mij zijn er ook heel zaken gemakkelijker geworden. Maar veel te vaak zie ik deze lijn ook doorgetrokken naar het echte leven. Alles moet vlug en “easy” gaan waardoor er veel diepgang en inhoud tussen mensen verloren gaat.
In Gent leerde ik echt mijn oogkleppen afnemen. Muziek zorgde dat ik met diverse personen leerde omgaan, verdraagzaam werd en gelijkgestemden rond me kreeg.
Als ik een gouden raad aan de Kortrijkse jeugd mag meegeven dan is het wel het volgende: Kom uit je kot, kom op straat, laat je stem horen en durf te dromen en onderneem actie! Geloof niet dat je geluk zomaar in je handen zal vallen!
De G in Groot.
Jeuk: Je hebt dus een tijd in Gent gewoond. Sommige jongeren houden Kortrijk dan vaak voor bekeken. Hoe ervaar je het om terug in Kortrijk te wonen.
Mijn hart heb ik deels in Gent verloren, maar Kortrijk is en blijft mijn geboortestad.
Kortrijk heeft natuurlijk wel wat te bieden al kost het soms nog wat moeite om een open koers te varen. Ik ondervind dat de stad soms nog vele kansen laat liggen.
Het is een stad met twee snelheden aan het worden waarbij men vooral investeert in dure gebouwen en infrastructuur. Ook op cultureel vlak zie ik de lijn doorgetrokken en pompt men veel centen in activiteiten waarmee men kan uitpakken.
Prestige blijkt hier nog altijd een belangrijk punt. Jammer, want tijdelijk succes kost geld en is nutteloos op de lange termijn. Waarom durf men niet meer te gaan investeren in de snel groeiende lokale culturele scene. Succes op lange termijn gegarandeerd!
Gent is hier anders in, daar pikt men in op de vibes die in de stad rondcirkelen. Er is veel creativiteit en een leuke sfeer die je daar bijna “fysiek” kunt aanvoelen als je er rondwandelt.
Creatievelingen krijgen daar ook effectief een kans. Ze worden er ondersteund als ze een event willen opzetten. Kijk maar naar het ontstaan en succes van de Gentse feesten.
Hier in Kortrijk heb ik de indruk dat de weg tot het verdelen van de taart een stuk moeilijker is. Je staat vaak met je idee voor een muur. Dit voedt heel wat ontevredenheid bij verschillende personen en organisaties. Velen hebben het gevoel dat ze zich in Kortrijk niet kunnen ontplooien.
Wat natuurlijk erg jammer is. Investeren in de mensen zorgt voor een goede sfeer in je stad.
De C van iedereen
Jeuk:Dat is ook iets wat je wilt bereiken in Cinepalace?
Inderdaad. In de Cinepalace is iedereen welkom.
Velen zien ons ook als de verborgen schat van Kortrijk. Onze locatie is uniek, het karakter van het gebouw biedt ons heel veel mogelijkheden. Ons doel is om mensen samen te brengen, samen leuke ideeën creëren, leuke evenementen aan te bieden.
Iedereen die een creatieve kronkel in zijn hoofd heeft kan mij ons binnenstappen en dan helpen we die mensen verder op weg. Zo hebben we ondertussen onze veggie kookavonden, wekelijkse optredens, vergaderingen, spelletjesavonden, tentoonstellingen van (vooral) lokaal talent.
We vullen we een belangrijke sociale niche in de stad in.
Je kan ons het beste omschrijven als een bonkend hartje kleur tussen het vele grijze beton.
The vibes of K-Town
Jeuk:Ten laatste welke gouden raad op het vlak van jeugdbeleid zou jij je willen meegeven aan het Kortrijkse bestuur?
Ik heb de indruk dat Stad Kortrijk niet altijd mee is met de actuele dynamieken in de stad. Het beleid heeft niet altijd de vinger aan de pols. Ik zou graag zien dat men meer gaat investeren in de straathoekwerking, integratiebeleid, jongeren en kleine ‘volkse’ sociale culturele projecten. Stad Kortrijk moet meer gaan luisteren naar de “talk of the town” en gaan bouwen aan een goede“vibe” in de stad. De mensen meer SAMEN laten brengen door middel van low-fi culturele manifestaties. Geluk kun je niet vinden in de materiële zaken. Het geluk vind je terug in de warmte van de mensen. Werk je hieraan, dan beziel je de mensen, en creëer je de juiste vibes in je onze thuisstad.
interview door : Nathalie Deschacht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten