woensdag 23 februari 2011

Mensen uit Kortrijk - een diepte-interview - Wim Christiaens

Wim Christiaens kun je met alle gemak als “bezige bij” bestempelen.  Overdag is hij de voorzitter van Cinéplace (cP*) in de Zwevegemsestraat.  Bij zonsondergang kan je hem dan weer terug vinden achter de draaitafel als DJ Dr. Green.  
Alsof dat nog niet genoeg is, helpt hij bij  het Rat Rock-festival, is hij de  muzikale ondersteuning bij de Back in Black-retro avonden en zet zijn schouders nog onder tal van andere stads-evenementen.  
Je merkt het, Wim zit niet graag stil. Maar gelukkig kon Jeuk hem toch even strikken voor een interview.

Wim groeide op in het kleine maar drukke Vichte. Hij liep eerst college in Waregem, maar op 16 jarige leeftijd kwamen de eerste artistieke kriebels en koos hij voor Beeldende Kunsten hier in het VTI te Kortrijk. Eenmaal 18 jaar trok hij verder naar Gent. St Lucas en KASK waren de volgende haltes.
Na de studies was Gent, zoals velen, zijn tijdelijke thuisstad geworden. Hij bleef er ook een 15tal jaar wonen.

The Talk of the Town
“Tijdens mijn jeugd, had ik niet echt een grote band met Kortrijk.  Ik was toen vrij gesloten en voelde me niet echt op mijn plaats.  Daar kwam heel wat verandering in toen ik in Gent ging studeren.  Daar ging de wereld pas echt voor mij open en was er plots ruimte voor ‘ongedwongen creativiteit!’
Ik ontdekte er mijn passie voor muziek en begon op verschillende plaatsen als DJ te draaien.  Wat direct nieuwe vrienden en interessante contacten als gevolg gaf.
Ik woonde er ook in verschillende volkbuurten, hierdoor kreeg ik al rap toegang tot allerlei muziekstijlen.  Door deze multiculturele vibe was ik genoodzaakt om een open denken aan te nemen. Dat heeft me later alleen maar voordelen opgeleverd.  Ik leerde er sociaal zijn en lef hebben om bij te leren op alle vlakken.  Het was simpel; kwam je niet uit je kot, dan beperkte je onmiddellijk jezelf en je mogelijkheden.  Het was ook de tijd dat “the talk on the street” heel erg belangrijk was.  Op straat en bij de buren leerde ik nieuwe leuke plaatjes kennen.  De hoogdagen voor het SOCIALE aspect in de muziek.  

Bediening op het net.
Jeuk: Iets wat natuurlijk sterk geminderd is tijden van  myspace, youtube, vimeo...
“Inderdaad.  Ik leerde sociaal zijn omdat ik wou bijleren op het vlak van muziek.  Nu liggen de kaarten natuurlijk helemaal anders door de opkomst van het internet.  Ik zie de jeugd vaak als een bedieningsgeneratie.  Ze zitten veel te vaak stil achter hun pc om op het net te surfen.  Het gaat ook allemaal heel erg vlug en gemakkelijk.  Te pas en te onpas krijgen ze nieuwe vriendschappen voorgeschoteld en de nieuwe muziekgenres en -groepen zitten te schreeuwen om een muisklik.  Niet dat ik de internetgeneratie volledig wil afbreken want voor mij zijn er ook heel  zaken gemakkelijker geworden.  Maar veel te vaak zie ik deze lijn ook doorgetrokken naar het echte leven.  Alles moet vlug en “easy” gaan waardoor er veel diepgang en inhoud tussen mensen verloren gaat.  
In Gent leerde ik echt mijn oogkleppen afnemen.  Muziek zorgde dat ik met diverse personen leerde omgaan, verdraagzaam werd en gelijkgestemden rond me kreeg.   
Als ik een gouden raad aan de Kortrijkse jeugd mag meegeven dan is het wel het volgende: Kom uit je kot, kom op straat, laat je stem horen en durf te dromen en onderneem actie!  Geloof niet dat je geluk zomaar in je handen zal vallen!

De G in Groot.
Jeuk: Je hebt dus een tijd in Gent gewoond.  Sommige jongeren houden Kortrijk dan vaak voor bekeken.  Hoe ervaar je het om terug in Kortrijk te wonen.
Mijn hart heb ik deels in Gent verloren, maar Kortrijk is en blijft mijn geboortestad.
Kortrijk heeft natuurlijk wel wat te bieden al kost het soms nog wat moeite om een open koers te varen. Ik ondervind dat de stad soms nog vele kansen laat liggen.
Het is een stad met twee snelheden aan het worden waarbij men vooral investeert in dure gebouwen en infrastructuur.  Ook op cultureel vlak zie ik de lijn doorgetrokken en pompt men veel centen in activiteiten waarmee men kan uitpakken.  
Prestige blijkt hier nog altijd een belangrijk punt. Jammer, want tijdelijk succes kost geld en is nutteloos op de lange termijn.  Waarom durf men niet meer te gaan investeren in de snel groeiende lokale culturele scene.  Succes op lange termijn gegarandeerd!
Gent is hier anders in, daar pikt men in op de vibes die in de stad rondcirkelen.  Er is veel creativiteit en een leuke sfeer die je daar bijna “fysiek” kunt aanvoelen als je er rondwandelt.
Creatievelingen krijgen daar ook effectief een kans.  Ze worden er ondersteund als ze een event willen opzetten.  Kijk maar naar het ontstaan en succes van de Gentse feesten.  

Hier in Kortrijk heb ik de indruk dat de weg tot het verdelen van de taart een stuk moeilijker is.  Je staat vaak met je idee voor een muur.  Dit voedt heel wat ontevredenheid bij verschillende personen en organisaties. Velen hebben het gevoel dat ze zich in Kortrijk niet kunnen ontplooien.  
Wat natuurlijk erg jammer is.  Investeren in de mensen zorgt voor een goede sfeer in je stad.

De C van iedereen
Jeuk:Dat is ook iets wat je wilt bereiken in Cinepalace?
Inderdaad.  In de Cinepalace is iedereen welkom.  
Velen zien ons ook als de verborgen schat van Kortrijk.  Onze locatie is uniek, het karakter van het gebouw biedt ons heel veel mogelijkheden.  Ons doel is om mensen samen te brengen, samen leuke ideeën creëren, leuke evenementen aan te bieden.  
Iedereen die een creatieve kronkel in zijn hoofd heeft kan mij ons binnenstappen en dan helpen we die mensen verder op weg.  Zo hebben we ondertussen onze veggie kookavonden, wekelijkse optredens, vergaderingen, spelletjesavonden, tentoonstellingen van (vooral) lokaal talent.   
We vullen we een belangrijke sociale niche in de stad in.
Je kan ons het beste omschrijven als een bonkend hartje kleur tussen het vele grijze beton.

The vibes of K-Town
Jeuk:Ten laatste welke gouden raad op het vlak van jeugdbeleid  zou jij je willen meegeven aan het Kortrijkse bestuur?
Ik heb de indruk dat Stad Kortrijk niet altijd mee is met de actuele dynamieken in de stad.  Het beleid heeft niet altijd de vinger aan de pols.  Ik zou graag zien dat men meer gaat investeren in de straathoekwerking, integratiebeleid, jongeren en kleine ‘volkse’ sociale culturele projecten.  Stad Kortrijk moet meer gaan luisteren naar de “talk of the town” en gaan bouwen aan een goede“vibe” in de stad.  De mensen meer SAMEN laten brengen door middel van low-fi culturele manifestaties.  Geluk kun je niet vinden in de materiële zaken.  Het geluk vind je terug in de warmte van de mensen.  Werk je hieraan,  dan beziel je de mensen, en creëer je de juiste vibes in je onze thuisstad. 


interview door : Nathalie Deschacht


Something wicked my way comes .

Kwatongen beweren dat de politiekers al bezig zijn met de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Ik denk dat die kwatongen te lang aan winterslaap doen, want ik weet het ondertussen wel zeker. Maar ik vind niet dat we
daar rouwig om moeten zijn. In tegendeel, dat kan wel eens heel interessant worden.

De openingszet in de race naar de stem kan immers wel tellen. Van de zittende coalitie kregen we kort geleden allemaal 50% opslag op de werkingsmiddelen van onze verenigingen. Top that motherfuckers! Ofte, om het wat beschaafder te stellen, degene die wil dat ik ook effectief voor hem of haar stem zal met heel wat over de
brug moeten komen.
Niet rechtstreeks op mijn bankrekening natuurlijk, dat mag niet van de kieswet, maar ik kan wel enkele leuke alternatieven verzinnen.
Gratis bier op alle fuiven, taxivervoer naar school, massages in het stemhokje, een oproepbrief in de vorm van een iphone met stemapp... laat maar komen die handel.
Samenvallende verkiezingen? Zot!
door : Jelle

Mensen uit Kortrijk - korte voorstelling - Sofie Strobbe

Wie ben jij?
Sofie Strobbe, 25 jaar, woonachtig te Kortrijk en niet gehuwd.
Functie: jeugdwerkondersteuner waaronder ondersteuning van de jeugdraad, het organiseren van kadervorming en ondersteuning van het jeugdwerk in de regio Marke & Don Bosco. Een mobiele speelpleinwerking opzetten is mijn andere taak.

Wat is jouw allergrootste passie?
Avontuur: Ver reizen en andere culturen ontdekken.

Welk boek ben je momenteel aan het lezen?
Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García Márquez

Welke karaktereigenschap bezit de m/v van je dromen zeker niet?
De man van mijn nachtmerries is egoïstisch, saai, snobistisch en blijft liever thuis.

Eet je graag augurken?
Ja maar geen overvloed

Welke film had je liever nooit gezien?
Bridget Jones Diary 1 en 2

Wat is je favoriete plekje in Kortrijk?
De kade van de Leie, aan de achterkant van de pleinscholen.
 
Aan welke zonde durf je je wel eens schuldig te maken?
Bourgondische feestmalen

Wat wil je zeker nog eens doen in je leven?
De wereld rondzeilen met mijn lief, de hoogste berg beklimmen van Afrika, chinees gaan eten in Japan, Orka’s gaan spotten in Argentinië, een triatlon meedoen in Hawaï en een openluchtfestival met camping organiseren in Kortrijk.  

dinsdag 8 februari 2011

Ridders, verenigt u…. een interview aan de ronde tafel

Naam Ridderorde: KSA Adelaars
Naam Hofheer: Jorn Vandenborre (hoofdleider)
Ligging van de burcht
: Beekstraat 65 Kortrijk
Trekken ten strijde sinds
: Ongeveer 1930
Toegelaten schildknapen: Vanaf 6 jaar
Aantal jonkvrouwen en ridders: Ongeveer 120

Grootste/tofste toernooi

Jeuk:” Wat is volgens jou de grootste activiteit of gebeurtenis doorheen het jaar van jullie
werking? “

Jorn: “Dat is zonder twijfel onze jaarlijkse pannenkoekenbak! Onze 6de editie was zo’n 3maand terug. Het is een weekend waarin we op vrijdagmiddag starten en pas zondagavond stoppen met
pannenkoeken bakken. Wij proberen ieder jaar maar liefst 1000 kilo te bakken en te verkopen.
Het is een weekend waarbij we met de ksa-leiders, ksa-leden, ouders en sympathisanten 24u/24u
constant bezig zijn met deeg maken, bakken op 5 bakplaten, afkoelen, verpakken, en verkopen.
Zelfs onze jongste leden trekken dan met hun leiding de straat op om de pannenkoeken te verkopen.
Maar naast bakken en werken, vergeten wij uiteraard niet om er de leute in te houden en terwijl we bakken een stevig feestje te bouwen…
2 jaar geleden kwamen we op Studio Brussel omdat we toen voor de eerste keer de kaap van 1 ton pannenkoeken overschreden hadden! Echt elk jaar een super weekend! “



De Strafste straf

Jeuk: “Stoute kinderen moeten van de sint in de zak, maar wat was bij jullie de strafste straf voor
ondeugende sloebers? “

Jorn: “We houden het meestal wel wat ludiek, zoals onze ‘Expeditie Robinson. Indien er enkele snoodaards op kamp al eens een stoot durven uithalen, dan zijn wij met de leiders niet bang om eens wat scènes na te doen uit expeditie Robinson. Dan m

aken we terrein na met allerlei proeven, en die moeten ze dan doorstaan. Wie het langst op zijn tanden bijt krijgt de eer, maar aan een frisse duik in het ijskoude water moeten ze allemaal geloven.”

Een sterk verhaal


Jeuk: “In Juni gaan we op zoek naar de winnaar van ‘Het strafste verhaal’. Hebben jullie een straf verhaal
waarmee je de lezers kan overtuigen om jullie als winnaar aan te duiden? “

Jorn: “Het laatste kamp hebben we er met onze leidersgroep voor gezorgd dat een bende vandalen werden opgepakt. Na de activiteiten van die dag genoten de leiders ’s avonds nog van een drankje in de leiderstent toen men plots lawaai hoorde uit het gebouw waar de kinderen sliepen, de leiders die er toen de wacht hielden kwamen ons melden dat er mensen rond het gebouw aan het rondsluipen waren.

Al snel schoot iedereen in actie, belden we de politie en besloten we de vandalen weg te jagen van rond de slaapplaats van de kinderen. Enkele leiders hebben de onbekenden achtervolgt  om hen niet uit het oog te verliezen. Na een uur of 2 achtervolgen konden we ze lokaliseren in een kippenhok bij een alleenstaand huis. We contacteerden opnieuw de politie die even later 3 personen arresteerde.
De dag nadien kwamen mensen uit de buurt onze leidersploeg bedanken, naar het schijnt had de
buurt al een lange tijd last van de onrustmakers…”

Wat vinden jullie van Kortrijk?

Jeuk: “Wat vinden Jullie van Kortrijk?”

Jorn: “Best wel leuk,er zijn veel leuke plaatsen om te ravotten en spelen met de leden…
Er zijn parken, pleinen en rustige buurten waar we vaak een activiteit doen. Voor onze werking hebben we een bereikbare ligging dus wij hebben zeker geen klachten. “